Het museum van Bert van den Berg

Bert bij een van zijn vitrinekasten
Foto: Helen Kret

Loop je langs huis van Bert van den Berg aan de Goedestraat dan zie je achter het raam grote gedroogde zeesterren en tropische peulen. Het zijn de voorbodes van zijn uitgebreide farmaceutische verzameling. De wijkkrant brengt een bezoek.

Zijn huis staat vol vitrinekasten met preparaten, farmaceutische potten, schelpen en potjes met pigmenten en giftige stoffen. “Ik ben vooral geïnteresseerd in de geneeskrachtige werking van stoffen uit de natuur”, vertelt een enthousiaste Bert. Als kind was Bert al gefascineerd door planten en dieren en toen hij een scheikundedoos kreeg, was zijn onderzoeksdrift ontketend. Bert: “Farmacie bleek voor mij de perfecte studie omdat je bezig bent met scheikunde, natuurkunde én biologie.” Bert werd onderzoeker en docent aan de universiteit. “Ik ben gespecialiseerd in medicinale planten met hun actieve verbindingen en hoe je daar geneesmiddelen uit kunt ontwikkelen”, zegt de inmiddels gepensioneerde Bert. “Materialen komen van oud onderzoek van mijn vakgroep of heb ik zelf verzameld. De laatste vijftien jaar vind ik veel op internet, op verzamelbeurzen en ik krijg veel van oud-collega’s.” Het staat prachtig uitgestald en zorgvuldig gelabeld in de kasten. Van speciale kruikjes om kwik en lood in te bewaren (mét origineel etiket) tot de zaagtand van een vis. Van glazen bokalen voor bloedzuigers (en een potje gedroogde exemplaren) tot een verzameling kegelslakschelpen die, bij leven, giftige pijltjes afschieten. “Toxische stoffen zijn belangrijk voor de wetenschap, ze geven inzicht hoe mechanismen werken. En als je dat weet, kun je ook zien hoe ze gebruikt kunnen worden in de geneeskunde”, aldus Bert. Hij heeft ook speciale geurstoffen verzameld: “Bevergeil en muskus, van de bever en het muskushert, worden gebruikt in de parfumerie”, vertelt Bert, terwijl hij de potjes opendoet om de sterke geuren te laten ruiken. Het huis van Bert lijkt een museum; bij elk verzamelstuk heeft hij een mooi verhaal. Hij is nog steeds op zoek naar schelpen van de butterclam (van de Amerikaanse Westkust). Hij zou ook nog dolgraag een fles oude Campari op de kop willen tikken, want daarin werd de cochenilleluis gebruikt voor de mooie rode kleur. Dus als u die nog ergens heeft staan houdt Bert zich aanbevolen.

Verzamelaars gezocht!

Heeft u ook een verzameling om trots op te zijn? Mail dan naar redactie@wijkkrantwittevrouwen.nl.