‘Het blijft altijd kriebelen’

Elly van den Eertwegh wil graag dat haar werk bij liefhebbers terechtkomt
Foto: Annet van den Akker

In april, mei en juni exposeert beeldend kunstenaar Elly van den Eertwegh in het Diakonessenhuis met dertig van haar schilderijen (olieverf en gemengde technieken). Elly woont al bijna 25 jaar in de Poortstraat waar ook in de etalage van haar woning wisselende exposities te zien zijn.

Elly is opgeleid als beeldend kunstenaar en werkte ruim twintig jaar als beeldend/groepstherapeut in de psychiatrie. Ze maakt zowel schilderijen als (herinnerings)beelden in heldere, vaak aardse kleuren en combineert daarbij verschillende materialen. “Ik schilder met olie- en acrylverf, de beelden zijn van keramiek en/of natuurlijk materiaal. Ik haal er een stofje bij, daar weer een draadje, zand, vilt, boomschors, mos, en verbind dat allemaal met elkaar. Dat is veel werk, maar leuk om te doen.” Want Elly is altijd bezig. ”Ik werk heel impulsief, het kriebelt altijd om iets te gaan (vervol)maken.”

Doordat ze al lang (sinds 1980) en met zoveel passie werkt, heeft Elly in die loop der jaren veel kunstwerken geproduceerd. “Ik ben blij dat het Diak ruimte heeft voor zoveel schilderijen, zodat ook zoveel mogelijk mensen ervan kunnen genieten. Bovendien vind ik het belangrijk dat mijn werk terechtkomt bij mensen die het echt graag willen hebben.” Geïnteresseerden in één van haar schilderijen hoeven zich dan ook niet te laten tegenhouden door het prijskaartje. “Ik ga graag met liefhebbers in gesprek over de prijs.” Dat principe hanteerde ze ook bij eerdere exposities. Maar echt weggeven wil ze haar kunstwerken niet. “Als mensen ergens voor betalen hebben ze er toch een ander gevoel bij. Daarom heb ik deze constructie bedacht.”  

Een groot schilderij uit haar etalage hangt nu in het Diakonessenhuis, waardoor er ruimte vrijkomt voor haar herinneringsbeelden. Deze beelden, geïnspireerd op urnen, maakt ze sinds een jaar of tien. “Een urn refereert aan overlijden, maar ik noem het liever een herinneringsbeeld, iets dat troost biedt. Je kunt er de as van een geliefd persoon in bewaren, maar ook allerlei ander tastbare, dierbare herinneringen. Of het zien als symbool van een (nieuwe) relatie of een mooie vriendschap; het is maar net hoe je een herinnering vorm wilt geven.”