Verzamelaars in onze wijk

Meneer Straub voor zijn kast met beelden. Foto: Helen Kret

Bijna iedereen heeft wel een verzamelaar in zijn familie-, vrienden- en/of kennissenkring. Munten, Pokémonkaarten, peper- en zoutvaatjes, autootjes, stenen, poppen, smurfen, bierdopjes, je kunt het zo gek niet bedenken. Maar welke verzamelaars wonen er in onze wijk? In deze nieuwe rubriek vertellen wijkbewoners over hun verzameling. We beginnen met meneer Th. Straub die Boeddha’s spaart, en Eric Pepers die stenen verzamelt.

De verzameling Boeddha’s van meneer Th. Straub is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Het begon met een Boeddhabeeld dat hij cadeau gaf aan zijn zoon en diens toenmalige vriendin. “Toen die relatie uitging en mijn zoon het beeld niet meer hoefde, kwam het terug bij mij. Daardoor begon ik meer te letten op andere Boeddhabeelden. En je ziet waar het geëindigd is. Ik weet niet precies hoeveel beelden ik nu heb, maar het zijn er zeker een paar honderd.”

Zijn Boeddhabeelden, in alle soorten en maten, staan dan ook overal: in de kamer, de tuin, op randjes en schappen, en op de bovenverdieping van zijn huis aan de Oude Kerkstraat. Meneer Straub, die jarenlang werkte als schilder en behanger, struinde ook vaak rommelmarkten af. Nog steeds trouwens, als hij ‘goed’ ter been is. “Ik had een soort samenwerkingsverband met een handelswinkeltje op de Oude Gracht, vlak bij de Smeestraat. Als ik leuke dingen tegenkwam die zij konden doorverkopen aan hun klanten namen ze dat van mij over. Dat was leuk om te doen. Op die rommelmarkten kwam ik ook mijn Boeddhabeelden tegen. Ik besloot de kast met porselein en antiek in de woonkamer leeg te maken, en mijn beelden erin te zetten. De kast is nagenoeg vol.”

Overigens hebben de beelden voor Straub geen religieuze betekenis. “Mensen zeggen wel eens: ‘Je zult wel heel gelukkig zijn met al die Boeddha’s in huis’, maar ook: ‘Wat moet je met al die rommel?’ Maar dat interesseert me niet. Het is puur omdat ik ze mooi vind. Kijk hier eens, een babyboeddha, die zag ik laatst voor het eerst, heel bijzonder toch?”

Vanuit de steen naar het hart

Veel mensen zijn er vast wel eens langsgelopen: de stenenverzameling van Eric Pepers aan de Hoefsmederijstraat. Hij heeft er zoveel dat hij ze binnen en buiten zijn appartement heeft opgesteld. Zelf noemt Eric het geen verzameling: “De stenen komen op mijn pad, ik ga er niet bewust naar op zoek.” Hij maakt al meer dan dertig jaar tochten door de bergen, en op elke tocht komt hij stenen tegen. De meeste komen uit de Alpen, maar er zijn er ook die hij in Tibet in de Himalaya heeft gevonden. Een steen die hem opvalt, gaat mee in zijn broek- of rugzak, soms is het een grotere steen die hij met beide handen de berg afdraagt.

Eric Pepers: ‘De stenen komen op mijn pad’. Foto: Helen Kret

De meeste van zijn stenen liggen uitgestald op zijn raamkozijn en rondom het bankje voor zijn huis. Ze zijn met zorg naast of op elkaar gelegd en meestal blijven ze ook liggen. “Soms wordt er één weggehaald, maar dat vind ik niet erg. De stenen zijn immers niet van mij. Ik heb ze zelf ook ergens opgepakt.” Wel miste hij ooit een dierbaar stuk steen: “Dat vond ik wel jammer, maar na twee weken lag hij er opeens weer, precies op dezelfde plek.” De steenmannetjes (stapels stenen van groot naar klein op elkaar) naast zijn bankje trekken ook de aandacht. Soms worden ze omgeschopt, maar met liefde bouwt Eric ze dan weer op. “Dit steenmannetje staat er nu alweer twee maanden.”

De stenen brengen Eric veel. “Vooral als ze nat zijn, vind ik ze prachtig.” Daarnaast heeft hij hele mooie gesprekken met mensen die langslopen en de stenen bewonderen. “Die gesprekken gaan soms heel diep, vanuit de steen naar het hart, en dat is heel bijzonder.”

Eric heeft ook een favoriet: een steen uit de Alpen die qua vorm lijkt op een gebergte uit Tibet. “Dat vind ik zo mooi, dus deze houd ik binnen.”

Waarom verzamelen we?

Spullen verzamelen helpt bij het maken van herinneringen aan een bepaald moment, persoon of plaats. Verzamelaars zijn er in alle gradaties, maar grofweg is er een onderscheid te maken in drie categorieën:

  • De ‘nostalgische’ verzamelaar die zijn verzameling gebruikt als bron van herinneringen (bijvoorbeeld souvenirs).
  • De zogenaamde ‘jager’ heeft een echte speurneus. Het vinden van dat ene excentrieke en ontbrekende object is waarom hij verzamelt.
  • En dan is er nog de verzamelaar die zijn verzameling ontzettend graag aan anderen wil laten zien. Hij stelt zijn collectie in huis tentoon.

Verzamelaars gezocht!

Heb jij ook een mooie, leuke of gekke verzameling en wil je er iets over vertellen? Mail dan naar redactie@wijkkrantwittevrouwen.nl.  En wie weet sta jij dan in een volgend nummer van de Wijkkrant Wittevrouwen.