Willem Noyons restaureerde onlangs twaalf zilveren kandelaars [en als het nog past] die het Koninklijk Huis gebruikt bij rouwceremonies
Foto: Helen Ket

Willem Noyons treedt in de voetsporen van zijn vader, de vermaarde edelsmid Jan Noyons. Hij zet de zilversmederij voort in zijn ouderlijk huis, Biltstraat 156, want er is werk, personeel en een galerie. Vanaf 1984 ontwerpt en produceert hij daar grafisch en ruimtelijk werk vanuit Atelier Willem Noyons.

Willem is opgeleid als ontwerper en beeldhouwer op de academie voor beeldende kunsten in Tilburg en Antwerpen. Hij neigt naar intellectueel werk: “Je hebt kunstenaars die werken vanuit persoonlijke expressie. Zij werken vaak in een eigen stijl, Corneille bijvoorbeeld. Anderen creëren vanuit een gedachte, concept, een intellectueel uitgangspunt, bijvoorbeeld een maatsysteem.” Willems projecten zijn altijd een mix van ambachtelijkheid en intellect. Zijn werk varieert van klein tot zeer groot, van zilver, glas en brons tot hout en steen, en van plat vlak tot 3D. Hij is zeer veelzijdig: hij maakt penningen, ringen, lente- en oranje vaasjes, keramiek, schalen, helmen en beelden en ongelofelijk veel meer.

Vinger

Willem voert zijn ontwerpen uit in samenwerking met Tsjechische glasblazers. In 1991 maken ze zesduizend vazen als eindejaarsgeschenk voor de medewerkers van het UMCG. Ter herinnering aan 300 jaar Vrede van Utrecht ontwerpt hij in 2013 het DOMglas, waarin je de Domtoren onmiddellijk herkent. De verhoudingen tussen de drie lagen zijn vergelijkbaar met die van de kootjes van een vinger. ”Het is een unieke toren met een unieke vorm. De grootte van zoiets in de ruimte maakt of breekt een ontwerp. Zo is het beeld van de hurkende man in Lelystad vanaf het Markermeer gezien, te klein. Net als de beelden langs de Maliebaan, die verdwijnen ook in de omgeving. Ik mag waarschijnlijk nog iets bijzonders voor de Dom maken, daar kijk ik erg naar uit.”

Engeltjes

Reproductie, reconstructie en restauratie zijn ook belangrijke onderdelen van Willems werk. Hij heeft net twaalf imposante zilveren kandelaars gerestaureerd, die het Koninklijk Huis van de St. Catharinakathedraal leent bij rouwceremonies. En hij reconstrueert vijf timpanen boven de oude ingangen van het Rijksmuseum. Er zijn geen afbeeldingen van de door de tijd weggevreten kalkstenen beelden in de archieven, dus modelleert Willem zoals hij denkt dat het was. De gezichten van twee engeltjes lijken verdacht veel op zijn kleinkinderen.

noyons.com
replique.nl