Jan van Zijtveld: verzot op hond Storm en fervent verzamelaar van ov-foto’s.
Foto: Annet van den Akker

 Jan van Zijtveld is geboren in 1950 op Poortstraat nummer 80. Vier jaar later verhuizen zijn ouders naar het grootouderlijk huis op 124, na het overlijden van grootmoeder. Met hond Storm woont Jan daar nog steeds, nu recht tegenover ijssalon Roberto. Als het mooi weer is krijgen ze regelmatig een gratis ‘portierconcert’ van kortparkeerders.

Jan is evenals zijn vader enig kind en heeft geen vrolijke jeugd. Het huwelijk van zijn ouders is niet gemakkelijk; moeder zit vele jaren in een inrichting. Zijn eerste hond Bobbie krijgt hij als hij tien jaar oud is: “Dat scheelde in de spanningen”, vertelt Jan. “Een superhond was het. Is 17 geworden.” In 1990 overlijdt vader. Het huis past Jan als een perfect zittende trui, die al flink wat jaren meegaat. Er is nooit verbouwd. In de kamers en suite zijn nog veel oude elementen, zoals glas-in-lood, schuifdeuren en schoorsteenmantels. Gaskachels zorgen voor warmte, er is vaste vloerbedekking en over het tafeltje met ballonpoten ligt een Perzisch tapijtje. En er staat een zeer hedendaagse tv.

Chauffeur voor de deur
Na een korte periode bij de Volkskrant werkt Jan als archivaris bij het UN. “In 2005 had het UN me niet meer nodig; mijn redding in het leven zijn mijn honden. En mijn hobby, het verzamelen van foto’s van het ov; treinen én bussen. Dat begon toen ik vijf was en met de bus naar Zeist ging. Hier door de straat reed ook een bus (lijn 9 en later 8); ik had een chauffeur voor de deur! Ik wist alles van de bussen in Utrecht, alle tijden en stops.” Hij reist naar alle uithoeken van het land. Niet om te sightseeën, maar om foto’s te maken van treinen en bussen. Hij trekt een van de kasten open, waarin zeker 75 albums met ov-foto’s staan opgetast. In een andere kast prijken honderden miniaturen van bussen en treinen. Over de wijk: “Ik mis Koot aan de Griftstraat, waar je alles kon krijgen en er altijd ruimte was voor een praatje. Mijn aardige buurman snoeit wel eens wat in mijn tuin. Goede buren, dat is belangrijk.”

In deze rubriek laten we wijkbewoners aan het woord die in Wittevrouwen zijn geboren en getogen. Op zoek naar mooie herinneringen, interessante verhalen en belangrijke veranderingen.