Beeldend kunstenaars in Wittevrouwen

Raam met herinneringsbeelden van Elly van den Eertwegh
Foto: Annet van den Akker

Utrecht is rijk aan beeldend kunstenaars. Er is veel ruimte voor de makers door een groot aanbod aan ateliers, galeries en presentatie-instellingen. En natuurlijk is er aanleveraar de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. In Wittevrouwen was een atelierroute, maar sinds 2010 lijkt de wijk niet direct een hotspot voor beeldende kunst. Dat is maar schijn. Het vergt even zoeken, maar dan vind je heel wat beeldend kunstenaars, genoeg voor een hele serie…

Sommige Wittevrouwse kunstenaars vallen direct in het oog omdat je van de straat af hun kunstwerken ziet. Het grote voormalige winkelraam van het huis en atelier van Elly van den Eertwegh aan de Poortstraat staat barstensvol kunst: veel terracottakleurige beelden met groen als accent. Van den Eertwegh werkt al bijna 40 jaar als kunstenaar, vooral als schilder. “Mijn stijl van schilderen is in de loop der jaren massiever geworden, het lijkt bijna of mijn schilderijen keramisch zijn.” Na het overlijden van een goede vriend krijgt Van den Eertwegh het idee om een alternatief te creëren voor de gewone urn. Ze laat zich inspireren door de natuur, experimenteert met stof en as, bakt en verft het resultaat. Haar urnen staan een tijdlang in de etalage bij Terra Nova in de Nachtegaalstraat. Later maakt ze beelden waarbij via een luikje een kleine herinnering zoals een ring of haarlokje in bewaard kan worden. Van den Eertwegh: “Het is een beeld met inhoud, Herinneringsbeelden noem ik ze.”

 Ieder een raam

Ook het atelier annex woonhuis van Jef Roeselers en Annet Goetheer aan de Bekkerstraat valt meteen op. De ramen zijn eerlijk verdeeld: zijn ruimtelijke werk hangt rechts, haar fotografie links. Ze wonen sinds 2006 in Wittevrouwen. Roeselers is van origine beeldhouwer en maakte grote kunstwerken gekoppeld aan architectuur en stedenbouw in diverse Nederlandse steden. Zo ontwikkelde hij granieten vormen in de vloer van een elektriciteitsbedrijf. En bracht hij de contouren in beeld van het verdedigingswerk Parmabastion uit 1598 in Maastricht via granieten keitjes en coating op het asfalt. Hij creëert nu op zijn laptop en noemt zijn werk geconstrueerd. Roeselers ontwerpt op millimeterpapier, begint met een raster en vandaar uit ontstaan vormen voor een ruimtelijke compositie. Hij toont het ontwerp voor hun huis in Botswana, met groene cirkels voor de bomen en struiken. Roeselers: “Dit is ook exact zo geplant en groeit nu het ontwerp uit. Annet en ik exposeerden samen in het Nhabe Museum in Maun, de derde stad van Botswana. Hoe we daar verzeild raakten? Na het huwelijk van een vriend kregen we zó’n warm Afrikaans onthaal dat we er wilden wonen en dat doen we om de drie maanden. Het zijn totaal verschillende werelden, Botswana heeft een rijke natuur en het licht is anders, heel helder door de zuivere lucht. Hier in Wittevrouwen wonen we ook geweldig, een fijne en gezellige buurt.”

Annet Goetheer fotografeert de alledaagse werkelijkheid: de natuur, een zangfestival en mensen, maar dan vanuit een bijzonder gezichtspunt. Een goed voorbeeld daarvan is de foto van de porch (veranda) van het huis in Botswana, waar een groene plastic emmer, een zwabber en zinken gieter de hoofdrol spelen. Annet heeft haar hele leven al gefotografeerd; ze begon met een klik-klakje. 

Porch in Maun, van Annet Goetheer
Foto: Annet van den Akker

Rode lopertjes

In Wittevrouwen was een atelierroute in 2007, 2008 en 2010. Een flyer met route en deelnemers wees de weg naar iedere huiskamer-galerie. Er waren rode lopertjes voor de deelnemende ateliers. Na drie routes leek de motivatie verdwenen. Voor het jaarlijkse wijkfeest maakten alle kunstenaars uit Wittevrouwen een prent die gericht was op de wijk. De prenten werden gepresenteerd en voor een speciale prijs verkocht. Makelaar van Doorn had zelfs een actie waarbij je een wijkprent kreeg bij aankoop van een huis. De aterlierroute, het wijkfeest en galerie van Wezel zijn er niet meer en dus “kennen we elkaar niet, want in de wijk hebben kunstenaars geen eigen honk”, bepeinst Roeselers. Ook de wijkbewoners kennen de wijkkunstenaars niet en dat is jammer, want hoe leuk is het om een wijkkunstwerk aan de muur of op je sideboard te hebben? Tijd voor een atelierroute op papier.

Beeldende kunst in Utrecht…
Utrecht is na Amsterdam qua culturele voorzieningen dé stad om in te wonen, zo blijkt uit een rapport van onderzoeksbureau Atlas voor gemeenten. Maar dan gaat het vooral om bibliotheken, popconcerten, archeologische monumenten en bioscopen. Kunstenaars melden dat Utrecht in principe een goede stad voor hen is en dat het aantal galerieën groeit. Iedere twee jaar organiseert Kunstliefde (een Utrechtse vereniging van kunstenaars en kunstminnaars, uit 1807!) een atelierroute door Utrecht voor alle kunstenaars in de stad. Onlangs is voor het eerst een Art Walk georganiseerd door Kunstliefde en galerie Sanaa, langs negen galerieën in de stad.
…en Wittevrouwen
Een intensieve zoektocht te voet, fiets, via via en internet leidt tot een lijst van 26 kunstenaars in Wittevrouwen, maar er zijn er vast méér. Het overzicht telt net iets meer vrouwen dan mannen. Het merendeel heeft een atelier aan huis, een flink aantal werkt aan de Vlampijpstraat. De grote variëteit aan de soort kunst valt op. De meeste kunstenaars schilderen (5), daarna komen de tekenaars (4) en degenen met ruimtelijk werk (4). Twee kunstenaars werken met hout en even zoveel met glas. Enkelingen maken meubels en lampen, kleuretsen of collages, buigen zich over graphic design of werken met leer en papier.

Bronnen: