Verhalen over de geschiedenis van Wittevrouwen
Roberto en Carlina veroverden Wittevrouwen met hun ijs
In de loop van dit decennium krijgt de krant langzaamaan een nieuw uiterlijk, diverse nieuwe rubrieken zien het daglicht, de ‘Kids’ krijgen een eigen plekje en de krant zelf gaat digitaal. Het decennium eindigt met een artikel over de kredietcrisis.
Lees verder Veranderingen in de jaren nulDe W van Wittevrouwen zwiert tot halverwege de jaren negentig nog steeds bovenaan de voorpagina. De artikelen op de vier dubbele A-4tjes zijn lang en de redactie plaatst regelmatig een noodkreet voor meer handen aan de krant. Daarna zet de verandering in: de kranten krijgen een steunkleur en van stadsvernieuwingskrant wordt het een blad waar de wijkbewoners en hun verhalen in het spotlicht staan. Lees verder Omslag in de jaren negentig
Gezicht op de vervallen kerk van het Wittevrouwenklooster, 1661
Afbeelding: A. Rademakers, Het Utrechts Archief
Wittevrouwen dankt zijn naam aan een klooster. Het Wittevrouwenklooster is een van Utrechts verdwenen middeleeuwse kloosters. Alleen in de naam van onze wijk en van de Wittevrouwenstraat, -singel en -brug zien we nog een verwijzing naar het kloostercomplex dat hier ruim 400 jaar stond. Lees verder Verdwenen klooster huisvestte rijke joffers
De krant oogt steeds professioneler
De stapel kranten uit het wijkkrantarchief van de jaren ’80-’89 is behoorlijk dik; van de meeste edities is minstens één exemplaar bewaard gebleven. Het geeft een mooi inkijkje in de ontwikkeling van de wijk: van een achterstandsbuurt met weinig sociale cohesie op weg naar een leefbare wijk. Dat ging niet zonder slag of stoot; er is heel wat voor vergaderd en gestreden. De artikelen doen daar verslag van in het decor van de zware bezuinigingen in de jaren tachtig, die tot op wijkniveau voelbaar waren. Lees verder De roerige jaren tachtig
Met eenvoudige sluitstenen en speklagen werd de renaissance-illusie gewekt
Foto: Eric Westzaan
In de tijd dat onze wijk bebouwd werd, kochten aannemers een stukje grond aan waarop ze een kleine serie huizen bouwden. Het volgende stukje grond ging weer naar een andere aannemer, die daar een serie iets andere huizen bouwde. Dit zorgde voor een groepsgewijze afwisseling van huizen en ook van gevelornamenten. Wat opvalt is dat veel huizen ‘versierd’ zijn met eenvoudige ornamenten. Waarom was men hierin niet uitbundiger? Lees verder De speklaag, voor een modieuze uitstraling
