Jan-Peter Bast bespeelt veel instrumenten; piano, hammondorgel, eigenlijk alles waar toetsen aan zitten. Hij werkte nauw samen met Thé Lau, en was jarenlang toetsenist bij diens band The Scene.
Door Sietske Gerritsen
Eigenlijk woont hij parttime in Wittevrouwen. De ene helft van de week brengt hij met zijn gezin door in Zeist, de andere helft zijn ze in Wittevrouwen, waar zijn kinderen naar school gaan. ”Mijn huis in Zeist is mooi, maar hier zijn de mensen leuker”, zegt Jan-Peter Bast. “Het dorpse trekt mij aan. De kleine huisjes binden: we delen handige oplossingen, straatfeestjes, de groenteman, Koot.”
Na het vwo twijfelde hij: medicijnen studeren of in de muziek? Het werd het laatste, hammondorgel en piano aan het conservatorium. “Ik ben geschoold in de lichte muziek, maar ben nu overal te vinden: van pop tot barok tot kleinkunst. Zelfs in de kerk begeleid ik weleens een mis. Daarnaast doceer ik drie dagen per week aan het conservatorium.”
Al vanaf zijn veertiende treedt hij op. “Ik ben een paar keer Nederlands kampioen orgelspelen geweest en heb in Europese finales gespeeld.” Op het conservatorium is zijn liefde voor het spelen in bands aangewakkerd, in het begin op feestjes en partijen, maar in 1999 kwam de omslag: “Ik werd gevraagd voor de band City to City en we kregen een enorme hit met het nummer ‘The Road Ahead’. Er volgden anderhalf jaar met grote successen, veel optredens, gillende meisjes, een lijfwacht en veel media-aandacht.
“In datzelfde jaar vroeg Thé Lau mij om mee te spelen in zijn theatershows en later ook in zijn band The Scene. Tot aan zijn overlijden eerder dit jaar heb ik altijd bij hem gespeeld. Ik mis hem heel erg. Hij was van een apart soort qua inspiratie. Aan hem heb ik mijn baan aan het conservatorium te danken. En via hem heb ik mijn vriendin Sophie leren kennen: ik zat achter de vleugel en zij speelde viool.”
Maar het leven en ook het werk gaan door. Jan-Peter gaat toeren met Top 2000 Live, met Vincent Bijlo en Legendary Albums. “Iedere keer komt er weer iets nieuws op mijn pad.”