Zitting in Wittevrouwen

Het College voor de Rechten van de Mens. Foto: Eric Westzaan

Vraagt u zich ook wel eens af wat er schuilgaat achter sommige gevels in Wittevrouwen? Zoals bij het gebouw op de hoek van de Kleine Singel en de Wittevrouwensingel. College voor de Rechten van de Mens, staat er op een bord naast de deur. Wat zitten daar voor mensen, wat doen ze er? De Wijkkrant stapte naar binnen en bezocht een zitting in de Grote Zittingzaal.

Door Sietske Gerritsen

 

De personen op deze foto hebben geen relatie met de inhoud van het artikel. Foto: Eric Westzaan
De personen op deze foto hebben geen relatie met de inhoud van het artikel. Foto: Eric Westzaan

 

Een kijkje achter de gevel

Een tafel, met daarachter twee vrouwen.

Daartegenover een halfronde tafel, met aan de ene kant drie jonge mannen en een vrouw. Aan de andere kant twee heren, strak in het pak. De zittingen zijn openbaar, bij die    van vandaag zijn ook studenten aanwezig.

 

 

De voorzitter, collegelid mevrouw van Eck, opent de zitting. Het gaat om een klacht van een van de jonge mannen aan de halfronde tafel tegen PSV, de voetbalvereniging. De verzoeker heeft twee getuigen meegenomen, zijn broer en een vriend. De vrouw staat hem terzijde. PSV wordt vertegenwoordigd door de manager wedstrijdorganisatie en veiligheid en de secretaris van de Vereniging PSV.

Voetbalfans

De jonge man doet zijn verhaal. Hij wilde met zijn broer en vriend de wedstrijd PSV-Dynamo Zagreb bezoeken. Via de clubkaart van een collega had hij de kaarten besteld.

Ze verheugen zich op de wedstrijd, want ze zijn voetballiefhebbers. De drie zijn geboren in Sarajevo, maar wonen in Nederland en hebben de Nederlandse nationaliteit. Als ze naar het stadion lopen, spreken ze in hun eigen taal. Ze laten hun kaarten scannen en zijn binnen. Dan komt er een steward die naar hun identiteitsbewijzen vraagt. De mannen laten hun rijbewijs zien en worden aangesproken op het feit dat ze in Sarajevo geboren zijn. De steward beweert dat hij de taal van de mannen al verdacht vond. De mannen moeten mee naar het kantoor om de kaarten nogmaals te controleren. De kaarten lijken in orde en de steward begeleidt ze terug naar het stadion.

 

Clubkaart

Dan komt de clubkaart ter sprake. Die hebben de mannen niet en ze mogen het stadion niet meer in. Ze hebben veel vragen, maar krijgen geen antwoord. Ze voelen zich geïntimideerd, er wordt gedreigd met de politie. Onderweg naar hun auto worden ze staande gehouden door de politie. Uiteindelijk vertrekken ze gedesillusioneerd naar huis. Ze voelen zich gediscrimineerd op grond van hun uiterlijk en taal. De volgende dag dienen ze een klacht in bij PSV, maar ze voelen zich niet gehoord.

Daarom hebben ze de stap naar het College gezet.

 

Weerwoord PSV

De heren van PSV vertellen dat het een risicowedstrijd betrof. PSV was al meteen na de loting gewaarschuwd voor de hooligans van Dynamo Zagreb. Die proberen vaak in het thuisvak van de club terecht te komen. Volgens de verweerders is de normale procedure gevolgd en hoort er een link te zijn tussen de clubkaart en de toegangsbewijzen. Er wordt incidenteel gecontroleerd. Zij ontkennen dat het met de afkomst van de jonge mannen te maken had, maar hebben niet met de betreffende steward gesproken. Ook de getuigen worden gehoord.

 

Verdacht’

”Wat heeft u het meest geraakt?” vraagt de voorzitter aan de verzoeker. ”Dat wij er uitgepikt werden omdat we ‘verdacht’ waren”, zegt hij. ”Men heeft ons twintig minuten vernederd. Als ze ons meteen naar de clubkaart gevraagd hadden, had ik daar wel begrip voor gehad. Overigens ligt Sarajevo in Bosnië-Herzegovina en Dynamo Zagreb komt uit Kroatië. Wij zijn geen fans van Zagreb, maar van voetbal.”

De voorzitter overlegt met haar secretaris en besluit het onderzoek nog niet te sluiten. Wellicht wil ze de steward nog oproepen. Pas als het onderzoek gesloten is, volgt de uitspraak. Binnen acht weken.

_______________________________________________________________________________________

 

Foto: Eric Westzaan

College voor de Rechten van de Mens

Het College voor de Rechten van de Mens is in 2012 opgericht en beschermt, bevordert, bewaakt en belicht mensenrechten in Nederland. Voorheen was dit de Commissie Gelijke Behandeling.  Het College ziet toe op de gelijkebehandelingswetgeving en oordeelt in individuele gevallen of iemand gediscrimineerd is op het werk, in het onderwijs of als consument. Iedereen die zich   gediscrimineerd voelt, kan bij het College een verzoek om een oordeel indienen. In 2013 waren er 2581 vragen over mensenrechten en gelijke behandeling. Er waren in totaal 498 verzoeken,   die uiteindelijk leidden tot 183 oordelen.

Ook wil het College meer bewustwording creëren rondom mensenrechten.

Zo steunt het College de kunstenaar Quinsy Gario in zijn strijd tegen Zwarte Piet (AD/UN 21 mei). ”Zwarte Piet is een racistisch element”, zegt Elsa de Loo van het College. ”Zelfs al heeft het  feest niet de intentie om discriminerend te zijn. En de rechter zal ons oordeel moeten meewegen.”