De W van Wittevrouwen zwiert tot halverwege de jaren negentig nog steeds bovenaan de voorpagina. De artikelen op de vier dubbele A-4tjes zijn lang en de redactie plaatst regelmatig een noodkreet voor meer handen aan de krant. Daarna zet de verandering in: de kranten krijgen een steunkleur en van stadsvernieuwingskrant wordt het een blad waar de wijkbewoners en hun verhalen in het spotlicht staan. Lees verder Omslag in de jaren negentig
Categoriearchief: Uit de wijkkrant
‘Ik zorg dat mijn kunst gezien wordt’
Eline Janssens: Mijn beeldtaal is te herleiden naar volkskunst, knipkunst, silhouetten
Foto: Eric Westzaan
Vanaf nu fiets je met andere ogen door de tunnels van De Berenkuil; je ziet het kunstwerk De Berenparade van het kunstenaarsduo Berkman en Janssens. En als dat gebeurt heeft Eline Janssens haar doel bereikt: “Een kunstwerk heeft zijn eigen leven en moet gezien worden. Dit idee komt uit het boek ‘Specht en zoon’ van Willem Jan Otten, waarin de hoofdpersoon – een schilderij – eist om gezien te worden.” Lees verder ‘Ik zorg dat mijn kunst gezien wordt’
Gekte op de huizenmarkt
Gemiddelde verkoopduur in Wittevrouwen is twee weken
Foto: Eric Westzaan
De huizenprijzen zijn de afgelopen twintig jaar niet zo fors omhooggegaan als in de afgelopen maanden. Een stijging van 10-15 procent ten opzichte van een jaar daarvoor is eerder regel dan uitzondering, aldus data van het CBS. Het dieptepunt van de huizencrisis was in 2013. Exact negen jaar geleden schreven we daar ook over in deze krant. Destijds daalde het aantal transacties, daalde de prijs en gaven lokale makelaars aan dat Wittevrouwen een aantrekkelijke wijk blijft, maar dat huizen hier toch al snel acht tot twaalf maanden te koop staan. Lees verder Gekte op de huizenmarkt
Wonen in het melkhuisje
Jacobine en Tim bemachtigden een paradijsje
Foto: Eric Westzaan
In 1914 werd het huis op de hoek Poortstraat/Veeartsenijpad gebouwd als verbrandingsruimte (Kori-oven) voor dieren die stierven op het toenmalige veeartsenijterrein. Dat betekende een verademing voor Wittevrouwen, want de stank van de dode dieren was vreselijk. Rijksbouwmeester C.H. Peters ontwierp het gebouw op de plek van de voormalige dierenbegraafplaats. Sinds dit voorjaar bewonen Jacobine van Parijs, Tim Welling en hun tweejarig zoontje Casper dit zogeheten ‘melkhuisje’. Lees verder Wonen in het melkhuisje
Verdwenen klooster huisvestte rijke joffers
Gezicht op de vervallen kerk van het Wittevrouwenklooster, 1661
Afbeelding: A. Rademakers, Het Utrechts Archief
Wittevrouwen dankt zijn naam aan een klooster. Het Wittevrouwenklooster is een van Utrechts verdwenen middeleeuwse kloosters. Alleen in de naam van onze wijk en van de Wittevrouwenstraat, -singel en -brug zien we nog een verwijzing naar het kloostercomplex dat hier ruim 400 jaar stond. Lees verder Verdwenen klooster huisvestte rijke joffers