Wijkopvang jongsten in het spotlicht

 

Noëlle van den Bergh: “We willen personeel dat bewust kiest voor de Melkfabriek.” Foto: Eric Westzaan
Noëlle van den Bergh: “We willen personeel dat bewust kiest voor de Melkfabriek.” Foto: Eric Westzaan

De kinderopvang in Nederland verkeert in zwaar weer. Het rijk bezuinigt erop, het kindertal loopt terug en door de crisis hebben ouders er minder geld voor. Inspecties van de GG&GD kunnen leiden tot sluiting, zoals bij Jeckio aan de Biltstraat. Tijd om na te gaan hoe het staat met de opvang van onze jongste kindekes in de wijk, een passende exercitie in het licht van de nabije kerst.

Door Annet van den Akker

Van ouderparticipatie tot antroposofie

In Wittevrouwen zijn op dit moment tien kinderdagverblijven. De helft daarvan is aan de Biltstraat, die daarmee van uitzendbureau- tot fietshandel/kinderdagverblijvenstrip is geworden. De wijk telt daarnaast een unieke vorm van opvang: de ouderparticipatiecrêche, waar er zelfs twee van zijn. Ouders zijn daar samen verantwoordelijk voor opvang, beleid en organisatie. Per dagdeel zorgen twee ouders voor de kinderen, vaak met hulp van een vrijwilliger of stagiair. Bijzonder is ook Rozenrood aan de Biltstraat, want de antroposofische basis brengt veel aandacht voor de zintuiglijke ontwikkeling en de natuur met zich mee. Activiteiten volgen het ritme van de seizoenen, en eten en drinken zijn biologisch. Rozenrood deelt het pand met Irene van Amerpoort, voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand, beperking of gedragsprobleem en is de nieuwste loot aan de opvangstam.

Yoga bij de Melkfabriek

Een ander relatief nieuw kinderdagverblijf is de Melkfabriek uit 2010 in de voormalige apotheek Boogaerdt aan de Biltstraat. Binnen- en buitenkant ogen aantrekkelijk door warm oranje en rustig grijs. Variaties rond het thema melkfabriek – van leeftijdsgroepen als de Kalfjes, Boertjes en Klompjes tot de maandelijks nieuwsbrief De Melkboer – stemmen vrolijk. Eigenaresse Noëlle van den Bergh: “We hebben 56 kindplaatsen en wel dertig medewerksters, dat is nodig als je gericht bent op ontwikkeling. Geen mannen, dat ligt gevoelig na de narigheden in Amsterdam. We willen dat het personeel bewust kiest voor de Melkfabriek en niet binnen twee jaar weer opstapt. Je kunt nog zo’n mooie inrichting en materialen hebben, het personeel is het belangrijkst. Natuurlijk hebben we vierogenbeleid: de leidsters moeten elkaar kunnen horen of zien.” De Melkfabriek heeft een riante buitenruimte met een eigen moestuin. Er zijn binnenactiviteiten zoals yoga, muziek, een Engelse week, of het creëren van een fantastisch kunstwerk op een simpele rol behang. Noëlle: “Ik opende de Melkfabriek in een tijd dat het niet op kon in de kinderopvangsector. Nieuwe centra schoten als paddenstoelen uit de grond en dat ging niet altijd gepaard met kwaliteit. Nu vallen de rotte appels eruit, prima.”

Ambtsketens bij Sesam

Sesam van Ludens is het oudste kinderdagverblijf in Wittevrouwen. Na drie jaar actievoeren van ouders in oost kwam dit ‘interculturele’ kinderdagverblijf in 1981 in het voormalige Veterinair Anatomisch Instituut aan de Bekkerstraat. Het adembenemend mooie gebouw is in 1921 ontworpen door J. Crouwel in de Amsterdamse Schoolstijl. De bovenverdieping vormt de thuisbasis van De Utrechtse Spelen, op de benedenverdieping spelen de kinderen op houten meubilair met zachte ronde randen, op een licht kerriekleurige vloer, met fel turquoise kussens als tegenwicht. Er zijn uitzwaaitrapjes, ballenbakken, verstophoeken, halsrekkend hoge ramen en originele gebeeldhouwde paardenkoppen in de muren. Leidinggevende Rita Hendriks: “Sesam heeft zestig kindplaatsen en is dorps. We trekken samen op met de scholen en ondernemers in de wijk, Ganseman zorgt voor ons fruit. We staan op het wijkfeest en treden naar buiten met een Europees recycleprogramma.” Wilma van den Bruinhorst, assistent-leidinggevende: “Onze peuters gaan de ambtsketen voor de nieuwe burgemeester maken van gerecycled materiaal. Hij krijgt er meerdere, eentje met een schaar voor het lintjes doorknippen en een met veertjes en wol bij kou.” Rita: “Hier leg je de basis voor vriendschappen, veel kinderen gaan naar de Jenaplanschool vlakbij. Later komen ze terug voor een maatschappelijke stage.”

Verjongende wijk

Noëlle van den Bergh: “ Waarom er in Wittevrouwen en vooral aan de Biltstraat zoveel kinderdagverblijven zijn? Simpel, je moet een groot pand hebben met een flinke buitenruimte en dat vind je gemakkelijker hier dan op Kanaleneiland. En ouders werken hier vaak allebei, zodat er veel behoefte is aan opvang.” Rita Hendriks: “Met onze opvang gaat het prima, we hebben zelfs een wachtlijst. Dit is natuurlijk een financieel gezonde en zich verjongende wijk. Ik weet dat het in andere wijken echt moeilijker is, niet overal is er zoveel vraag als hier in Wittevrouwen.”