Categoriearchief: Uit de wijkkrant

Ouderparticipatiecrèches nog steeds in onzekerheid

De kinderen groeien op in een hechte gemeenschap. 
Foto: Sanne Havenaar

De Bombardon en De Krakeling: twee kinderopvanginstellingen die al jaren deel uitmaken van de wijk. Bijzonder is dat ze worden bestierd door de ouders zelf. De ouderparticipatiecrèche (OPC) is typisch voor Utrecht: vijf van de zeven OPC’s in Nederland vind je in Utrecht-Oost. Nadat in 2010 de Wet kinderopvang is aangescherpt, voldoen ze niet meer aan de regels en worden ze gedoogd. Minister Asscher heeft in juli een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer gestuurd om de zaak te repareren, maar daar zit een flinke adder: de crèches mogen blijven bestaan maar verliezen hun recht op kinderopvangtoeslag. Lees verder Ouderparticipatiecrèches nog steeds in onzekerheid

Nieuwe vestiging Centrum voor Jeugd en Gezin

Wethouder Everhardt verrichtte op 3 november de opening

Ouders en professionals uit Wittevrouwen kunnen nu in eigen wijk vragen stellen over de ontwikkeling en opvoeding van kinderen. Wethouder Volksgezondheid Victor Everhardt opende op 3 november jl. de nieuwe vestiging van het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) op F.C. Dondersstraat nummer 1. Lees verder Nieuwe vestiging Centrum voor Jeugd en Gezin

Column: Licht en donker

Foto: Annet van den Akker
Foto: Annet van den Akker

 Misschien weet u het nog: jaren geleden werden op de uitzichts- of teletubbieheuvel in het Griftpark nachtelijke feesten gehouden met vaak uitbundige vreugdevuren. De hoge ligging zorgde ervoor dat deze feesten-in-lichterlaaie erg goed gezien en gehoord werden. Daar kon niet iedere omwonende evenzeer van genieten. Daarom staat tegenwoordig midden op deze heuvel – fier en parmantig – een lamp haar licht en dientengevolge rust uit te stralen. Want rondhangen in het licht is lang zo leuk niet… Lees verder Column: Licht en donker

Dwalen door de wijk

Nieuwe woon- en onderwijsgebouw (naast de Paardenkathedraal) uit de periode na 1874. 
Foto: Eric Westzaan

Naast woonplezier biedt Wittevrouwen ook een markant decor, geworteld in de historie. Tijd voor een meer aandachtige blik via een ommetje door de wijk. De beschreven wandeling duurt ongeveer drie kwartier en is drie kilometer lang (zie kader), maar kan ook op de bank met multimedia volbracht worden. Lees verder Dwalen door de wijk

Bijzonder beroep: Jan-Peter Bast, bevlogen toetsenist

 

‘Het dorpse karakter van Wittevrouwen spreekt me aan’  Foto: Eric Westzaan
‘Het dorpse karakter van Wittevrouwen spreekt me aan’  Foto: Eric Westzaan

Jan-Peter Bast bespeelt veel instrumenten; piano, hammondorgel, eigenlijk alles waar toetsen aan zitten. Hij werkte nauw samen met Thé Lau, en was jarenlang toetsenist bij diens band The Scene.

Door Sietske Gerritsen

Eigenlijk woont hij parttime in Wittevrouwen. De ene helft van de week brengt hij met zijn gezin door in Zeist, de andere helft zijn ze in Wittevrouwen, waar zijn kinderen naar school gaan. ”Mijn huis in Zeist is mooi, maar hier zijn de mensen leuker”, zegt Jan-Peter Bast. “Het dorpse trekt mij aan. De kleine huisjes binden: we delen handige oplossingen, straatfeestjes, de groenteman, Koot.”

Na het vwo twijfelde hij: medicijnen studeren of in de muziek? Het werd het laatste, hammondorgel en piano aan het conservatorium. “Ik ben geschoold in de lichte muziek, maar ben nu overal te vinden: van pop tot barok tot kleinkunst. Zelfs in de kerk begeleid ik weleens een mis. Daarnaast doceer ik drie dagen per week aan het conservatorium.”

Al vanaf zijn veertiende treedt hij op. “Ik ben een paar keer Nederlands kampioen orgelspelen geweest en heb in Europese finales gespeeld.” Op het conservatorium is zijn liefde voor het spelen in bands aangewakkerd, in het begin op feestjes en partijen, maar in 1999 kwam de omslag: “Ik werd gevraagd voor de band City to City en we kregen een enorme hit met het nummer ‘The Road Ahead’. Er volgden anderhalf jaar met grote successen, veel optredens, gillende meisjes, een lijfwacht en veel media-aandacht.

“In datzelfde jaar vroeg Thé Lau mij om mee te spelen in zijn theatershows en later ook in zijn band The Scene. Tot aan zijn overlijden eerder dit jaar heb ik altijd bij hem gespeeld. Ik mis hem heel erg. Hij was van een apart soort qua inspiratie. Aan hem heb ik mijn baan aan het conservatorium te danken. En via hem heb ik mijn vriendin Sophie leren kennen: ik zat achter de vleugel en zij speelde viool.”

Maar het leven en ook het werk gaan door. Jan-Peter gaat toeren met Top 2000 Live, met Vincent Bijlo en Legendary Albums. “Iedere keer komt er weer iets nieuws op mijn pad.”

jp@janpeterbast.nl