Loungen op het Instituut Chirurgie

Het Instituut Chirurgie in een winterse uitrusting
Foto: Eric Westzaan

In 1914 wordt het Instituut voor veterinaire Chirurgie gebouwd, aan de tegenwoordige Hoefijzerstraat. Architect C.H. Peters ontwerpt het gebouw, het heeft opvallende neogotische elementen. Na de verhuizing van diergeneeskunde naar de Uithof blijft het gebouw gespaard en telt sinds 1990 twintig appartementen.

Boven de ingang van het instituut zijn de organisch vormgegeven keramische letters nog volledig intact. Binnen baadt het oude houten trappenhuis in het licht, dat door de glas-in-loodramen op de geglazuurde tegels valt. In het gebouw waren twee poliklinieken en een operatiezaal die tot 1986 gebruikt zijn. De granieten vloer van het binnenplaatsje waar vijf appartementen aan grenzen is origineel, evenals de ivoorkleurige tegels aan de muur met een fries van frisgroene rechthoekjes en olijfkleurige wybertjes. Grafisch vormgeefster Connie Kraaikamp woont sinds 1990 in een van die appartementen: “In 2015 bestond het pand 100 jaar en was hier een reünie metoud-docenten en studenten. De bejaarde dierenartsen vertelden hoe vreselijk het hier altijd stonk. Afval werd steevast in de Grift gedumpt. Ze waarschuwden dat je beter niet in de grond kunt graven in verband het vele gif dat gebruikt werd.”

De grote boogramen zijn doormidden gesneden voor de appartementen, die daardoor ruim en licht, maar niet te hoog zijn. De zware balk in het appartement van Connie rust op de originele granieten consoles. De keuken ligt handig om een hoekje en heeft een laag half boograam, met uitzicht op het binnenplaatsje. De drie slaapkamers zijn een verdieping lager en een trap leidt naar een flinke werkruimte die uitkomt op het eigen dakterras. Connie: “Het is heerlijk loungen in de luwte van het dak. De tuin maakt het wonen hier ook aantrekkelijk. Als je daar zit schuift vaak iemand aan met een wijntje en dan zit je zó met zijn tienen. We barsten van de commissies: voor feesten, de tuin, lampen, het dak, duurzaamheid. De torenhoge erfpacht die we moeten betalen aan de gemeente is wel een ernstig minpunt. We moeten in één keer € 23.000 ophoesten en voor sommigen is dat nauwelijks op te brengen. Buiten dat, het is hier prachtig en rustig, maar je hebt ook de reuring van de studentenstad. Daardoor is er een vrolijke en gemakkelijke sfeer, dus blijven wij hier nog wel even!”