De sectiezaal, het kantoor van Theater Utrecht
Foto: Eric Westzaaan
Op de hoek van de Hoefijzerstraat en de Krijtstraat staat het Sectiegebouw van de voormalige diergeneeskundefaculteit, in de wijkmond ‘de Snijzaal’. Het gebouw met opvallende, dubbele dakpartij ligt een beetje verscholen achter Theaterhuis de Berenkuil aan de Biltstraat. Vroeger ontleedden toekomstige dierenartsen hier paarden in de sectiezaal, sinds 2014 houdt Theater Utrecht er kantoor.
Jacques van Veen, algemeen directeur van Theater Utrecht, licht toe: “Het is ongelooflijk dat het in 1911 gebouwde pand nog zo in tact is. Dat is vooral te danken aan onze voorgangers, toneelspelersgezelschap ’t Barre Land. Ze herstelden het graniet en de Jugendstiltegeltjes, lieten die zelfs bij bakken.” Met trots laat hij de demonstratiezaal zien, waar onder een grote lichtkoepel getoond werd hoe paarden in elkaar zaten. Een bad met gezellige kamerplanten, granieten aanrechten en vloeren getuigen van de vroegere activiteiten. Nu staan er een paar bureaus en vinden er (lees)repetities van het theater plaats.
Bloed
De dode paarden kwamen binnen door de achterdeur en vonden via een indrukwekkende takelstellage hun weg naar de tweede grote ruimte van het pand, de sectiezaal. De originele naambordjes hangen nog boven de zware, hoge toegangsdeuren. In de sectiezaal stonden tafels waarop de paardenkadavers ontleed werden. “Er zaten grote putten in de vloer waar duizenden liters bloed wegstroomden. We hebben de vloeren bedekt met een laag schuim en daarop planken, voor de warmte. Toch kun je bij sommige weersomstandigheden die putten nog ruiken,” vertelt Van Veen. “We zijn hier begonnen als opvolger van de Utrechtse Spelen. Het kantoor in het Anatomiegebouw werd te groot en dit was te huur. We overwogen een tweede etage te maken, maar dat zou ten koste gaan van de hoogte, het licht en de zuurstof. Er werken nu elf mensen in vaste dienst bij ons, Thibaud Delpeut doet de artistieke directie. We werken met diverse partners en voor scholen. De voorstelling Thuislozen doen we bijvoorbeeld samen met Adelheid Roosen. Een grote wens is het verbouwen van onze theaterthuisbasis de Paardenkathedraal zodat we daar ook andere dingen kunnen doen, voor en met de buurt. We voelen ons erg thuis in de stad en op deze prachtige plek.”